پيام
+
دوستي در مطلبي كه من تحت عنوان حمايت موسوي از بمبگذاران و حمله به حكم اعدام عاملين بمب گذاري حسينيه شيراز در وبلاگم نوشتم و ايشان از شاهدان عيني انفجار حسينيه بوده،كامنت پرسوزي گذاشته اند كه بد نيست شما هم بخونيد.(عين کامنت بدون تغيير و عكس عرفان وعليرضا انتظامي.دوبرادر شهيد حسينيه)
مرصاد
89/3/5
مي نوش.
سلام دوست عزيز....خيلي وبلاگ پرمحتوا و غني داري......واقعا ممنون از شما ...مرسي كه به من سر زدين....من يكي از اون صدها نفري بودم كه اون شب تو حسينه رهپويان وصال تو مجلس عزاداري سرور و سالار شهيدان كربلا......كربلايي رو به چشم ديدم......ديدم چطور تن كوچولوي عرفان و عليرضا انتظامي پاره پاره شد و گوشت اونها به سقف چسبيد......بوي خون....باروت....
مي نوش.
همراه شده بود با ناله و فرياد و ضجه و تكبير و فرياد مرگ بر منافق.........نميدونم شايد من لياقت شهادت رو نداشتم شايد اون لحظه اي كه سيد انجوي دعاي اخر و و شهادتو ميخوند امين مو. يا بلند نگفتم يا از ته قلبم.......ولي 14تا از بهترين بچه هاي اين شهرو از دست داديم....خيلي ها مجروح و جانباز شدن........يكي از نزديكترين كسام هم تو اين انفجار. دست و قسمتهايي از بدنشو از دست داد
مي نوش.
راستش همه ميگفتن اينم شهيد ميشه اما شايد خدا ميخواست قدرتشو نشون بده.شهيد محمد جوكار وقتي پيكر مطهرشو توي دالرحمه شيراز شستشو ميدادن .وقتي نيگاش كردم اشك تموم صورتمو پوشونده بود.شايد پيكر اين شهيد با شهداي ديگه فرق ميكرد اخه همه جاي تن اون سالم بود فقط دقت كه ميكردي ميديدي كه يك تركش ريز و كوچولو قسمت كوچكي از پشت گوشش رو شكافته بود.
مي نوش.
عليرضا بنياني جانباز70 درصد اين قضيه جز كسايي بود كه تموم بدنش رو شايد از دست داده بود جاي سالم توي بدنش نمونده بود...دست چپش از بالاي ارنج و بازو قطع شد.وضعيت فوق العاده وخيمي توي بيمارستان داشت.ولي با اراده حق زنده موند تا يادگاري از اين انفجار باشه.واقعا روا بود كه چنين واقعه اي رو اينجور بايكوت خبري كنن؟
مي نوش.
خواهش ميكنم اميرخان!